Polecenia sterujące Aeg Kh 24 E

Polecenia sterujące Aeg Kh 24 E to specjalistyczny sterownik, który może być wykorzystywany do zarządzania różnymi rodzajami urządzeń. Zawiera on szereg funkcji, takich jak zdalne sterowanie, planowanie i monitorowanie. Może być również używany do sterowania systemami inteligentnymi, takimi jak sterowanie oświetleniem, systemy klimatyzacji, systemy alarmowe i wiele innych. Urządzenie to oferuje łatwe w użyciu opcje konfiguracji, a także szybkie wykonanie poleceń.

Ostatnia aktualizacja: Polecenia sterujące Aeg Kh 24 E

ANG-3001 – terminal produkowany w Polsce przez gdański Unimor w latach osiemdziesiątych, przeznaczony do współpracy z różnymi systemami komputerowymi, w tym między innymi stosowany wraz z komputerem Bosman 8. Był to terminal graficzny, bowiem umożliwiał pracę nie tylko w trybie tekstowym 25 wierszy (24 wiersze robocze + 1 wiersz komunikatów) na 80 znaków w wierszu, ale także w trybie graficznym 512x256 punktów (monochromatycznym). Terminal posiadał wbudowane wszystkie funkcje terminala alfanumerycznego AN-2001 oraz dodatkowe funkcje graficzne.

Elementy podstawowe[edytuj | edytuj kod]

Terminal składał się z dwóch zasadniczych elementów:

• monitora Neptun M159 (z dodatkowym zasilaczem),
• klawiatury T6162, w obudowie której umieszczony był mikrokomputer sterujący pracą terminala i pamięć obrazu.

Klawiatura[edytuj | edytuj kod]

Klawiatura T6162 była klawiaturą hallotronową, o układzie typu QWERTY o 78 klawiszach podzielonych na 3 odrębne sekcje:

• klawiszy funkcyjnych – 4 klawisze,
• klawiszy numerycznych – 17 klawiszy,
• blok podstawowy – 59 klawiszy, w tym blok alfanumeryczny – 49 klawiszy.

W terminalu stosowano kodowanie znaków w zakresie kodów od 0 do 127 według ISO-7. Dostępne były wszystkie polskie litery diakrytyczne, a także znaki alfabetu greckiego.

Monitor[edytuj | edytuj kod]

Monitor M159 był monitorem monochromatycznym. Ekran miał 12 cali (30 cm). Pracował w jednym z dwóch trybów:

• tekstowym, w którym dostępne były 24 linie po 80 znaków oraz dodatkowy 25 (górny) wiersz komunikatów;
• graficznym, 512 × 256 punktów.

Terminal dawał możliwość definiowana okien zapisywanych na stosie, w których zasady realizacji komend (edycji) były identyczne jak dla całego ekranu.

Tryby pracy[edytuj | edytuj kod]

Terminal dawał możliwość pracy w dwóch trybach (przełączanie trybu pracy umożliwiał jeden z klawiszy funkcyjnych o nazwie LOCAL):

• LOCAL – kod znaku z klawiatury umieszczany był w pamięci obrazu każdy więc znak wygenerowany na klawiaturze jest wyświetlany na monitorze; urządzenie pracuje w tym trybie jako samodzielna jednostka, można np. testować poprawność pracy terminala i jego wszystkie funkcje bez udziału systemu komputerowego,
• DUPLEX – kod znaku z klawiatury przesyłany był do sterownika interfejsu (systemu komputerowego), kod może (ale nie musi) zostać odesłany do terminala i zostać wyświetlony na monitorze, bowiem w tym trybie pracy wyświetlany obraz przesyłany jest z systemu komputerowego.

Polecenia sterujące[edytuj | edytuj kod]

W terminal wbudowano polecenia sterujące. Ich wydawanie operator komputera mógł realizować za pomocą klawisza Esc, po którym należało wprowadzić kolejne znaki. Polecenia te obejmowały następujące operacje:

• polecenia dla trybu tekstowego:
  • operacje na oknach
  • sterowanie kursorem
  • przesuwanie obrazu
  • kasowanie treści
  • operacje na kursorze
  • wybór generatora znaków
  • zmiana alfabetu
  • inwersja znaków
  • pytanie o rodzaj terminala
  • pisanie znaków w linii komunikatów
  • sygnał dźwiękowy
  • pisanie dużych znaków
  • definiowanie dodatkowych poleceń
  • testy
• polecenia graficzne:
  • ustawienie sposobu realizacji poleceń graficznych
  • rysowanie punktów, linii, prostokątów, znaków
  • przełączanie, powiększanie, negowanie obrazu
  • pisanie i czytanie: pamięć obrazu – system komputerowy
  • kasowanie linii, przesuwanie obrazu
• przełączanie trybów.

Mikrokomputer sterujący[edytuj | edytuj kod]

Mikrokomputer sterujący wykonywany był na jednej płytce (obwodzie drukowanym) montowanej w klawiaturze. Klawiatura i mikrokomputer zasilane były z zasilacza umieszczonego w monitorze Neptun M159. Tu również znajdowała się pamięć obrazu (a w zasadzie dwie pamięci dla dwóch obrazów, co umożliwiało przełączanie między pamięciami i np. pracę tekstową na jednej pamięci i graficzną na drugiej). Oparto go o procesor Z80B i wyposażono w 64 kB pamięci RAM oraz 16 kB pamięci EPROM, w której zapisany był monitor sterujący pracą terminala.

Terminal komunikował się z systemem komputerowym za pomocą interfejsu szeregowego (standard sygnałów CCITT V. 24). Istniała możliwość zmiany generatora znaków. Dodatkowo terminal mógł być wyposażony w złącze drukarki standardu Centronics (gniazdo 25 stykowe).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Terminal ANG-3001, Instrukcja obsługi. Gdańskie Zakłady Elektroniczne Unitra Unimor. GZE 5114/87. (pol. ).
• Mikrokomputer Bosman 8, Instrukcja obsługi. GZE 5112/87. btitle=Mikrokomputer+Bosman+8%2C+Instrukcja+obs%C5%82ugi&rft.
• Unimor Bosman 8. www. pl – Dziennik miłośnika polskich komputerów. [dostęp 2011-10-24]. (pol.

Skonstruowane przez ekspertów. Naprawiane przez ekspertów.

Doskonale wiemy, jak zbudowane jest Twoje urządzenie i dlatego najlepiej potrafimy je serwisować.

Skontaktuj się z naszą Infolinią

pon. -pt. 8:00-18:00 *opłata jak za połączenie lokalne lub według stawek operatora sieci komórkowej

Zadzwoń do nas 801 444 800*

• Serwis
KontaktOpinie

Specjalnie dla Ciebie, wyszkoliliśmy też serwisantów w całym kraju, by zagwarantować Ci profesjonalną obsługę.

Jeżeli potrzebujesz wsparcia dla Twojego urządzenia, poszukaj rozwiązania tutaj lub skontaktuj się z nami.

Z jakim urządzeniem masz problem?

Naprawa dużego AGD

Np. pralki, suszarki, piekarniki, płyty, zmywarki, chłodziarki.

Z łatwością zamówiłam wizytę serwisową. Pracownik serwisu był naprawdę miły i dowiedziałam się sporo o mojej zmywarce.